Immunoglobuliny M i G

Immunoglobuliny M, czyli IgM to przeciwciała typu M, które biorą udział w początkowych fazach odpowiedzi odpornościowej. Są białkami odpornościowymi wytwarzanymi przez limfocyty B, czyli komórki układu odpornościowego. Stanowią pierwsze przeciwciała wytwarzane pod wpływem kontaktu z antygenami, czyli cząsteczkami chemicznymi uznawanymi przez organizm za obce, np. z wirusami, grzybami, bakteriami, pyłkami roślin, pokarmami, oraz autoantygenami. Działają swoiście przeciw konkretnym cząsteczkom.

Co łączy przeciwciała IgM i IgG? Z czasem przeciwciała IgM są zastępowane immunoglobulinami IgG. Jeżeli jednak immunoglobuliny typu M wytwarzają się zbyt długo, może oznaczać to przewlekłe zakażenie, czyli przedłużony kontakt z danym antygenem.

Poziom IgG i IgM – co to oznacza?

Badanie poziomu przeciwciał typu M jest niezwykle istotne w przypadku chorób zakaźnych. Z tego względu badanie IgM jest stosowane przy podejrzeniu boreliozy czy opryszczki. Inne wskazania to pierwotne i wtórne niedobory odporności, inwazje pasożytnicze, oraz nowotwory hematologiczne.

Normy IgM i IgG zależą od wieku osoby badanej, często również jej płci i metody oznaczenia. W przypadku IgM dla dziecka 2-5 lat przykładowa norma wynosi 0,3-1,12 g/l, dla dziecka 5-10 lat 0,36-1,98 g/l, dla osoby w wieku 10-14 lat 0,5-2,13 g/l, a dla ludzi dorosłych (powyżej 18 roku życia) będzie to 0,53-3,44 g/l.

Zarówno IgM, jak i IgG znajdują się w colostrum. Siara krowia jest najbogatsza w immunoglobulinę G, która pozostaje w jelicie lub przechodzi z jelita do limfy.